Psalm 129
Vers 1
Men heeft mij fel benauwd van jongs af aan,
Zegg' Isrel nu: men juichte, toen wij vielen;
Men heeft mij reeds van jongs af leed gedaan;
Geen overmacht kon m' echter ooit vernielen.
Vers 2
Men heeft mijn rug door ploegers diep geploegd;
Die hebben wreed hun voren lang getogen,
En smart bij smart tot mijn verderf gevoegd,
Voor 't kermen doof, en wars van mededogen.
Vers 3
De HEER, die goed, doch ook rechtvaardig is,
Hieuw gunstig af der goddelozen touwen.
Dat smaad hen treff', en dat hun aanslag miss';
Drijf hen terug, die Sion rampen brouwen.
Vers 4
Maak hen gelijk aan 't lichtverdorrend gras,
Dat hier en ginds gezien wordt op de daken;
Dat, eer men 't plukt, alreê verwelkerd was,
Ontbloot van grond om wortels in te maken.
Vers 5
Maak z' als dat gras, waarmee de maaier nooit,
Wanneer hij gaart, de nijv're hand zal vullen;
Dat in den oogst geen garvenbinders ooit,
Bijéén gepakt, in d' armen dragen zullen.
Vers 6
Waarvan ook geen voorbijgaand wandelaar
Ooit zeggen zal: "God will' uw oogst vermeêren;
Dat 's HEEREN gunst zich met uw arbeid paar';
Wij zegenen u in den naam des HEEREN."
Samenzang Psalm 129 Tekst en beeld Psalm 129
SV | HSV | KJV | FR | DU | AFR | ESP
Psalm 129
1 Cantique des degrés.
Ils m'ont assez opprimé dès ma jeunesse, Qu'Israël le dise!
2 Ils m'ont assez opprimé dès ma jeunesse, Mais ils ne m'ont pas vaincu.
3 Des laboureurs ont labouré mon dos, Ils y ont tracé de longs sillons.
4 L'Éternel est juste: Il a coupé les cordes des méchants.
5 Qu'ils soient confondus et qu'ils reculent, Tous ceux qui haïssent Sion!
6 Qu'ils soient comme l'herbe des toits, Qui sèche avant qu'on l'arrache!
7 Le moissonneur n'en remplit point sa main, Celui qui lie les gerbes n'en charge point son bras,
8 Et les passants ne disent point: Que la bénédiction de l'Éternel soit sur vous! Nous vous bénissons au nom de l'Éternel!
