Psalm 92
Vers 1
Laat ons den rustdag wijden
Met psalmen tot Gods eer.
't Is goed, o Opperheer,
Dat w' ons in U verblijden;
't Zij d' ochtendstond, vol zoetheid,
Ons stelt Uw gunst in 't licht,
't Zij ons de nacht bericht
Van Uwe trouw en goedheid.
Vers 2
't Voegt ons met blijde klanken,
Door 't voorbedachte lied,
Hem, die het al gebiedt,
Op harp en luit te danken.
Gij hebt door Uw vermogen,
O HEER, mijn hart verheugd;
Ik zal, verrukt van vreugd,
Uw grote daân verhogen.
Vers 3
Hoe groot zijn, HEER, Uw werken!
Hoe ver gaat Uw beleid!
Gij stelt, met mogendheid,
Elk deel zijn juiste perken.
Een ziel, aan 't stof gekluisterd,
Beseft Uw daden niet;
Geen dwaas weet, wat hij ziet;
Zijn oordeel is verduisterd.
Vers 4
Dat vrij, als groene telgen,
De boze welig groei';
Gij zult, in zijnen bloei,
Voor eeuwig hem verdelgen.
Niets stelt U immer palen;
Gij zijt de hoogst' in macht;
Gij zijt de HEER; Uw kracht
Zal eeuwig zegepralen.
Vers 5
Wie U durft wederstreven,
Wie onrecht durft begaan.
Zult Gij, o God, weerstaan,
Verstrooien en doen sneven.
Gij zult mijn eer vergroten,
Mij sterken in mijn stand;
Ik ben door Uwe hand,
Met olie overgoten.
Vers 6
Mijn oog zal hen aanschouwen,
Die listig al mijn paân
In 't heim'lijk gadeslaan,
Mij telkens onrust brouwen;
Ook zal mijn oor eens horen,
Dat Gij de bozen straft,
Dat Gij mij wraak verschaft
Van hen, die mij verstoren.
Vers 7
't Rechtvaardig volk zal bloeien,
Gelijk op Libanon,
Bij 't koest'ren van de zon,
De palm en ceder groeien.
Zij, die in 't huis des HEEREN,
In 't voorhof zijn geplant,
Zien door des Hoogsten hand
Hun wasdom steeds vermeêren.
Vers 8
In hunne grijze dagen
Blijft hunne vreugd gewis;
Zij zullen, groen en fris,
Gewenste vruchten dragen;
Om met verheugde monden
Te roemen 't recht mijns Gods.
In Hem, mijn vaste rots,
Is 't onrecht nooit gevonden.
Samenzang Psalm 92 Tekst en beeld Psalm 92
SV | HSV | KJV | FR | DU | AFR | ESP
Psalm 92
1 Psaume. Cantique pour le jour du sabbat.
Il est beau de louer l'Éternel, Et de célébrer ton nom, ô Très Haut!
2 D'annoncer le matin ta bonté, Et ta fidélité pendant les nuits,
3 Sur l'instrument à dix cordes et sur le luth, Aux sons de la harpe.
4 Tu me réjouis par tes oeuvres, ô Éternel! Et je chante avec allégresse l'ouvrage de tes mains.
5 Que tes oeuvres sont grandes, ô Éternel! Que tes pensées sont profondes!
6 L'homme stupide n'y connaît rien, Et l'insensé n'y prend point garde.
7 Si les méchants croissent comme l'herbe, Si tous ceux qui font le mal fleurissent, C'est pour être anéantis à jamais.
8 Mais toi, tu es le Très Haut, A perpétuité, ô Éternel!
9 Car voici, tes ennemis, ô Éternel! Car voici, tes ennemis périssent; Tous ceux qui font le mal sont dispersés.
10 Et tu me donnes la force du buffle; Je suis arrosé avec une huile fraîche.
11 Mon oeil se plaît à contempler mes ennemis, Et mon oreille à entendre mes méchants adversaires.
12 Les justes croissent comme le palmier, Ils s'élèvent comme le cèdre du Liban.
13 Plantés dans la maison de l'Éternel, Ils prospèrent dans les parvis de notre Dieu;
14 Ils portent encore des fruits dans la vieillesse, Ils sont pleins de sève et verdoyants,
15 Pour faire connaître que l'Éternel est juste. Il est mon rocher, et il n'y a point en lui d'iniquité.
