Spreuken 3:1,2 - de jeugdbijbel in de Bijbel
Auteur: ds. W. Pieters
Mijn zoon, vergeet mijn wet niet,
maar laat uw hart mijn geboden bewaren.
Want langheid van dagen
en jaren van leven en vrede
zullen zij u vermeerderen.
Spreuken 3 vers 1, 2
In het vijfde gebod lezen we: "Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land, dat de HEERE uw God u geeft." Een lang leven ontvang je als je je ouders eert, als je hun wet niet vergeet. Wat is de wet van je ouders? De leer, het onderwijs. Jouw godzalige ouders leren jou met hun voorbeeld en met hun voorschriften hoe je leven zult tot eer van God.
De wet van God, het onderwijs dat de Bijbel geeft, is de weg naar het ware geluk. Denk aan de openingsverzen van het Psalmboek: "Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in de raad der goddelozen, en niet staat op de weg der zondaren, en niet zit in het gestoelte der spotters; maar wiens lust is in des HEEREN wet, en die Zijn wet dag en nacht overdenkt."
Heb jij dat?
Salomo spoort zijn leerling (en dat is ook zijn eigen zoon Rehabeam) aan om niet zo dom te zijn om zijn goede leringen te veronachtzamen. Daar zijn we gemakkelijk toe geneigd. Het is voor onze natuur o zo aangenaam: vergeten wat God ons door middel van onze godzalige ouders zegt. Vergeten wat Hij ons gebiedt en verbiedt. En als je jezelf er een poosje aan went, zwijgt je geweten ook wel. Dan heb je er geen last meer van om tegen de wil van je ouders in te gaan. Je wordt vanzelf harder.
Daarom komt de oproep: doe dat nou niet! Vergeet de wet van je ouders, de wet van God, toch niet!
Precies het tegenovergestelde moet je doen: je hart moet de geboden van de wijsheidsleraar bewaren. Wie is die leraar? Dat kan je wijze vader zijn (vaders, die dit lezen: zijn jullie wijze vaders?). Dat kan een wijze oma zijn (oma's die dit lezen: bent u wijs?). Dat kan een wijze leraar of predikant zijn (en dezelfde vraag komt tot leraren en predikanten die dit lezen: zijn wij wijs?). O, wat hebben jullie, jongeren, wijze voorbeelden en raadgevers nodig!
Wat is het goede resultaat van het bewaren van Gods geboden? Je krijgt leven en vrede.
In het Nieuwe Testament lezen we hoe je dat leven en die vrede kunt krijgen. Denk aan wat Jezus vertelt over de Goede Herder. Hij zegt: "Ik ben gekomen opdat Mijn schapen het leven hebben en overvloed hebben."
Maar de Bijbel leert ons tegelijk dat dit leven ook in verband staat met het houden van Gods geboden (I Petrus 3 vers 10): "Wie het leven wil liefhebben, en goede dagen wil zien, laat die zijn tong stillen van het kwaad, en zijn lippen dat zij geen bedrog spreken; laat die afwijken van het kwade, en het goede doen; laat die vrede zoeken en die najagen."
En wat betreft de vrede, denk aan Christus' woorden tot Zijn discipelen in hoofdstuk 14 en in hoofdstuk 20 van het Evangelie naar de beschrijving van Johannes: "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld hem geeft, geef Ik hem u." En: "Toen het dan avond was op die eerste dag der week, en toen de deuren gesloten waren, waar de discipelen vergaderd waren, uit vrees voor de Joden, kwam Jezus en stond in het midden, en zei tot hen: Vrede zij u!"
Wanneer wij hét leven en dé vrede mogen ervaren is elke dag een geschenk, een wonder. Elke dag is dan een vreugde, een genot. En des te nauwkeuriger we Gods geboden bewaren, des te voller zal het leven zich in ons hart ontplooien. Slordig zijn, aan zonden toegeven, heeft als gevolg dat we minder vreugde genieten in het leven en minder vrede voelen in ons hart.
Leven, vrede. Hoe kom je eraan? Geboden bewaren. Maar wie kan dat? Is het bij jou niet ene grote puinhoop? Faal je niet elke dag? Maak je niet dag en nacht je schuld bij God groter? En dan toch verwoed aan de slag om Gods geboden te bewaren en Zijn leer niet te vergeten? Een hopeloze onderneming! Om helemaal depressief van te worden. Wat blijft er over? Met heel je kapotte leven neervallen voor Gods Troon, om het leven en de vrede te ontvangen in de gehoorzaamheid van Jezus Christus aan heel Gods wet en aan al Zijn geboden. Jezus, de Enige Die leven en vrede kon claimen; Die uit louter liefde geen rust en geen vrede wilde overhouden, hangende aan het kruis. Zodat mogen beleven wat Paulus schrijft in Romeinen 5 vers 1: "Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onze Heere Jezus Christus."
