Psalm 122
Vers 1
Ik ben verblijd, wanneer men mij
Godvruchtig opwekt: "Zie, wij staan
Gereed, om naar Gods huis te gaan;
Kom, ga met ons en doe als wij."
Jeruzalem, dat ik bemin,
Wij treden uwe poorten in;
Daar staan, o Godsstad, onze voeten.
Jeruzalem is wèl gebouwd,
Wel saâmgevoegd: wie haar beschouwt,
Zal haar voor 's Bouwheers kunstwerk groeten.
Vers 2
De stammen, naar Gods naam genoemd,
Gaan derwaarts op; waar elk zich buigt
Naar d' ark, die van Gods gunst getuigt;
Waar elk Zijn naam belijdt en roemt;
Want d' achtb're zetel van 't gericht
Is daar voor Davids huis gesticht;
De rechterstoelen staan daar binnen.
Bidt, met een algemene stem,
Om vrede voor Jeruzalem.
Het ga hun wèl, die u beminnen.
Vers 3
Dat vreed', en aangename rust,
En milde zegen u verblij';
Dat welvaart in uw vesting zij,
In uw paleizen vreugd' en lust.
Om vriend en broed'ren spreek ik nu:
"De vrede zij en blijv' in u;
Nooit moet haar nijd of twist verkloeken;
Om 's HEEREN huis, in u gebouwd,
Waar onze God Zijn woning houdt,
Zal ik het goede voor u zoeken."
Samenzang Psalm 122 Tekst en beeld Psalm 122
SV | HSV | KJV | FR | DU | AFR | ESP
Psalm 122
1 'n Bedevaartslied. Van Dawid. Ek was bly toe hulle vir my gesê het: Laat ons na die huis van die HERE gaan!
2 Ons voete staan in jou poorte, o Jerusalem!
3 Jerusalem wat gebou is soos 'n stad wat goed saamgevoeg is,
4 waarheen die stamme optrek, die stamme van die HERE- 'n voorskrif vir Israel! - om die Naam van die HERE te loof.
5 Want daar staan die stoele vir die gereg, die stoele van die huis van Dawid.
6 Bid om die vrede van Jerusalem; mag hulle wat jou liefhet, rustig lewe!
7 Mag daar vrede wees in jou skanse, rus in jou paleise!
8 Ter wille van my broers en my vriende wil ek spreek: Vrede in jou!
9 Ter wille van die huis van die HERE onse God wil ek die goeie vir jou soek.