Toorn van God

Psalm 2 : 5

"Uw ijz'ren staf, die al hun macht verplet,
Maak' hen eerlang eerbiedig' onderzaten,
En noodzaak' hen te buigen voor Uw wet,
Of sla z' aan gruis, als pottenbakkersva - ten!"
O vorsten, wilt de wet der wijsheid horen,
Eer gij God zelv' en Zijn Gezalfde hoont;
O rechters, tot den stoel der eer gekoren,
Verdraagt Zijn tucht, die u Zijn liefde toont.

Heel Psalm 2 Dit vers zingen

Samenzang Psalm 2 Tekst en beeld Psalm 2

Gekoppelde kernwoorden

Almacht van God

Toorn van God

Vijanden zijn nietig

Suggestie doorgeven >

Toorn van God

De toorn van God is een kernbegrip in de Bijbel en verwijst naar Zijn heilige en rechtvaardige reactie op zonde en ongerechtigheid. Het is geen onbeheerste boosheid zoals bij mensen, maar een uiting van Zijn rechtvaardige karakter en Zijn toewijding aan wat goed en heilig is. De toorn van God wordt vaak gezien als zowel een waarschuwing als een oproep tot bekering, en het wijst uiteindelijk op de noodzaak van verlossing door Christus.

Bijbelse achtergrond

Oude Testament: De toorn van God wordt vaak beschreven als een reactie op de zonde van Zijn volk en de volkeren. In Nahum 1:2 staat: "De HEERE is een na-ijverig en wraaknemend God; de HEERE neemt wraak, en Hij is grimmig. De HEERE neemt wraak op Zijn tegenstanders en Hij blijft toornig op Zijn vijanden." Gods toorn komt niet voort uit willekeur, maar is een uiting van Zijn rechtvaardigheid. Zo bracht Hij Zijn toorn over Egypte door de plagen (Exodus 7-12) en strafte Hij Israël toen zij afgoden begonnen te vereren (Numeri 25:3-4). Toch is Gods toorn altijd verweven met Zijn barmhartigheid. In Jesaja 54:8 zegt Hij: "In een uitbarsting van toorn heb Ik Mijn aangezicht een ogenblik voor u verborgen, maar met eeuwige goedertierenheid zal Ik Mij over u ontfermen."

Nieuwe Testament: De toorn van God blijft een belangrijk thema in het Nieuwe Testament. In Romeinen 1:18 wordt gezegd: "Want de toorn van God wordt geopenbaard van de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van de mensen." De toorn is een gevolg van de zonde, en degenen die volharden in zonde worden eraan onderworpen. Toch is er in Christus een uitweg uit Gods toorn. In 1 Thessalonicenzen 1:10 staat dat Jezus "ons verlost van de komende toorn." De ultieme uitdrukking van Gods toorn zien we in de kruisiging van Christus, waar Hij de straf droeg voor de zonde van de mensheid.

Gereformeerde traditie

De Heidelberger Catechismus (Zondag 4) benadrukt dat Gods toorn rechtvaardig is en een gevolg van onze zonde. Omdat wij Zijn wet overtreden, worden wij terecht strafwaardig bevonden, tenzij wij door Christus verzoening ontvangen. In Zondag 15 wordt geleerd dat Christus de volle last van Gods toorn op Zich nam om ons te verlossen van het oordeel.

De Dordtse Leerregels (Hoofdstuk 2, Artikel 1) beschrijven dat Gods rechtvaardigheid de doodstraf eist als betaling voor de zonde. Deze straf werd door Christus gedragen, zodat de gelovigen gered worden van Gods toorn.

Wat zeggen Matthew Henry en Kohlbrugge?

Matthew Henry benadrukt dat Gods toorn altijd rechtvaardig is. Hij wijst erop dat Gods toorn nooit onredelijk of onbeheerste boosheid is, maar een uitdrukking van Zijn heilige natuur. Henry wijst ook op Gods genade, want Hij biedt altijd een uitweg door bekering en geloof. Kohlbrugge benadrukt dat de mens Gods toorn verdient vanwege zijn zonde, maar dat alleen in Christus de vrede met God hersteld kan worden. Hij ziet in de toorn van God een oproep tot diepe verootmoediging en een herinnering aan de ernst van zonde.

Geestelijke betekenis

De toorn van God herinnert ons aan Zijn heiligheid en de ernst van zonde. Het maakt duidelijk dat zonde niet zonder gevolgen is en roept op tot bekering. Tegelijkertijd laat het ons de diepte van Gods genade zien. In Christus werd Gods toorn volledig voldaan, zodat wie in Hem gelooft, niet meer onder het oordeel valt (Johannes 3:36).

Het begrijpen van Gods toorn versterkt het besef van Zijn liefde. Zoals in 1 Johannes 4:10 staat: "Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons liefhad en Zijn Zoon zond als verzoening voor onze zonden." Door Christus worden gelovigen bevrijd van Gods toorn en ervaren zij vrede met God (Romeinen 5:1).

De toorn van God is zowel een waarschuwing als een oproep. Voor ongelovigen is het een oproep tot bekering, en voor gelovigen een reden tot dankbaarheid en aanbidding. Het wijst op de ernst van zonde, maar ook op de hoop die te vinden is in het kruis van Christus. In Openbaring 22:3 wordt ons verzekerd dat, in de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, er geen vloek en toorn meer zal zijn, maar eeuwige vrede en gemeenschap met God.