Ik loof eerlang U in een grote schaar,
En, wat ik U beloofd' In't heetst gevaar,
Betaal ik, op het heilig dankaltaar,
Bij die U vrezen,
't Zachtmoedig volk zal rijk verzadigd wezen,
Ten dis geleid.
Wie God zoekt, zal Hem prijzen.
Zo leev' Uw hart, door 's hemels gunstbewijzen,
In eeuwigheid!

Heel Psalm 22 Dit vers zingen

Samenzang Psalm 22 Tekst en beeld Psalm 22

Gekoppelde kernwoorden

Dankbaarheid

Gemeenschap (der heiligen)

Goede vrijdag - lijden van Jezus

Heilig Avondmaal

Sacramenten

Suggestie doorgeven >

Gemeenschap (der heiligen)

De gemeenschap der heiligen is een kernbegrip in het christelijk geloof en benadrukt de verbondenheid van alle gelovigen, zowel met Christus als met elkaar. Deze gemeenschap is gebaseerd op het werk van Christus en de eenheid die de Heilige Geest schenkt. Het is een geestelijke werkelijkheid die zich uit in wederzijdse liefde, steun en samenwerking in de kerk van Christus.

Bijbelse achtergrond

Oude Testament:
- Hoewel de term "gemeenschap der heiligen" in het Oude Testament niet expliciet wordt genoemd, zien we het principe van verbondenheid in het volk van Israël, dat als een heilige gemeenschap apart gezet was voor God (Exodus 19:6).
- Psalm 133:1 verwoordt de vreugde van deze gemeenschap: "Zie, hoe goed en hoe liefelijk is het dat broeders ook eensgezind samenwonen!"
Nieuwe Testament:
- De gemeenschap der heiligen vindt haar fundament in Christus. In 1 Korinthiërs 12:12-13 wordt de kerk beschreven als een lichaam: "Want ook het lichaam is niet één lid, maar veel leden. [...] Wij allen zijn immers door één Geest tot één lichaam gedoopt."
- In Handelingen 2:42 zien we hoe de vroege kerk deze gemeenschap beleefde: "En zij volharden in de leer van de apostelen, in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden."
- Deze gemeenschap strekt zich niet alleen uit tot de kerk op aarde, maar omvat ook de gelovigen die in Christus gestorven zijn, zoals in Hebreeën 12:1 wordt beschreven: "Daarom dan, laten ook wij, nu wij door zo'n menigte van getuigen omringd worden, de wedloop lopen die voor ons ligt."

Gereformeerde traditie

De gemeenschap der heiligen wordt expliciet genoemd in de Apostolische Geloofsbelijdenis en uitgelegd in de Heidelberger Catechismus (Zondag 21). Hier wordt onderwezen dat:

Alle gelovigen, als leden van Christus, gemeenschap hebben met Hem en met elkaar.
Zij geroepen zijn om hun gaven en talenten tot welzijn van anderen te gebruiken.

De Nederlandse Geloofsbelijdenis (Artikel 28) benadrukt dat niemand zich mag onttrekken aan de gemeenschap van de kerk. Het is een plicht om deel te nemen aan deze heilige gemeenschap door zich te onderwerpen aan haar orde en leiding.

Wat zeggen Matthew Henry en Kohlbrugge?

Matthew Henry beschrijft de gemeenschap der heiligen als een bron van troost en kracht. Hij legt uit dat deze gemeenschap geworteld is in Christus en dat gelovigen geroepen zijn om elkaar op te bouwen in liefde, zoals in Galaten 6:2: "Draag elkaars lasten, en vervul zo de wet van Christus".

Kohlbrugge benadrukt dat de gemeenschap der heiligen een werk is van Gods genade. Hij ziet het als een teken van Gods trouw dat Hij, ondanks de zwakheid en zonden van de mens, een eenheid schept in Christus. Deze gemeenschap is zowel geestelijk als praktisch en toont zich in wederzijdse dienstbaarheid.

Geestelijke betekenis

De gemeenschap der heiligen is een gave van God en een oproep tot wederzijdse liefde en zorg. Gelovigen delen in de zegeningen van Christus en mogen die doorgeven aan anderen. 1 Johannes 1:7 zegt: "Maar als wij in het licht wandelen, zoals Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkaar, en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde."

Deze gemeenschap roept op tot een leven van eenheid, waarin verschillen worden overwonnen door de liefde van Christus. Tegelijkertijd biedt het troost dat gelovigen, zelfs als ze zich eenzaam voelen, deel uitmaken van een groter geheel, zowel op aarde als in de hemel.

De gemeenschap der heiligen is een voorproefje van de volmaakte eenheid in het eeuwige Koninkrijk van God, zoals beschreven in Openbaring 7:9-10, waar een menigte uit alle volken en talen God aanbidt. Het roept op tot actieve deelname aan het leven van de kerk en tot het zichtbaar maken van deze eenheid in liefde, dienstbaarheid en geloof.