Psalm 147 en jij

Auteur: ds. W. Pieters

Volgens de dichter is het betamelijk om God te loven. Het past ons om Hem te loven. Waarom? De Psalm antwoordt ons:

Hij is lieflijk of vriendelijk
Hij bouwt Jeruzalem
Hij vergadert Israëls verdrevenen
Hij geneest gebroken harten, en verbindt die in hun smarten
Hij telt het getal van de sterren en noemt ze alle bij namen
Hij is groot en van veel kracht
Zijn verstand is onmetelijk
Hij houdt zachtmoedigen [die gebogen gaan onder een last] staande
Hij vernedert goddelozen tot de aarde toe.

O lezer van dit jeugdblad, ik vraag je ernstig: is deze God onze lofprijzing niet waard? Heb jij er wel eens iets van beleefd dat Hij vriendelijk is en gebroken harten geneest? Dat Hij groot van kracht is en onmetelijk wijs? Dat Hij jou, verlorene redt en jou, neergebogene staande houdt?

Of zijn het voor jou alleen nog maar woorden en begrippen? Roepen deze Goddelijke karaktertrekken in jouw geest geen herkenning op? Doen ze jou niet terugdenken aan wat je van God hebt ontvangen en met Hem hebt beleefd?

Opnieuw vraag ik je aandacht voor dat nare woord in punt 9 (vers 6): goddelozen. Wie zijn dat eigenlijk? Het Psalmboek heeft het zo vaak over deze mensen (vanaf Psalm 1 vers 1 wel 86 keer) … Het wordt tijd dat we – bijna aan het einde van deze reeks overdenkingen over het Boek der Psalmen én bijna aan het einde van het bestaan van De Catechisant – ons afvragen: ben ik zo iemand? Het Hebreeuwse woord duidt iemand aan die schuldig staat en straf waard is, strafwaardig. Gods Geest overtuigt ervan dat wij aan al Gods geboden schuldig staan en de volle doodstraf ons waardig hebben gemaakt! Zie je dit niet zo? Bid dan om die genadige werking van Gods Geest om het wél zo te gaan zien – en om zó vergeving te begeren en te ontvangen.

Midden in de Psalm lezen we iets over Gods lust of welbehagen. Eerst waar Hij geen welgevallen in heeft en dan waar Hij het wel in heeft.

Voordat je het nakijkt, even zelf een antwoord: waar heeft God geen behagen in en waar wel, denk je?

God heeft geen behagen in de kracht van een paard of van een mens, zegt vers 10. Vreemd, hè? Als je vers 11 erbij leest, ga je – denk ik – beter begrijpen wat er wordt bedoeld. Daar staat: “De HEERE heeft een welgevallen aan hen die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.”

Het gaat dus niet zozeer over sterke benen van een mens, sterkte van een dier. Maar het gaat erover dat mensen daar hun vertrouwen op stellen.

En hiermee zitten we in de kern van heel de ware godsdienst:

‘Eigen krachten te verachten, wordt op Jezus’ school geleerd.’
‘Niets uit ons, al uit Hem, zo reist men naar Jeruzalem.’

Je kunt ook denken aan de belijdenis van Paulus in 2 Korinthiërs 12 vers 9. Jezus zei tegen Paulus: “Mijn genade is u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.” De apostel schrijft dan: “Dus zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, met het doel dat de kracht van Christus in mij woont.” Dáár heeft God blijkbaar behagen in: dat jij zwak wordt, heel zwak. Dat jij nergens anders en bij niemand anders kracht zoekt, dan (zoals Psalm 84 zegt): in Hem. God verheerlijkt Zijn kracht in jouw zwakheid; Zijn wijsheid in jouw onkunde; Zijn genade in jouw zondeschuld. Hij verheerlijkt heel het werk van Zijn Zoon in ellendige adamskinderen.

En … al is het niet aangenaam om zo zwak te worden, tóch is het zó goed, zó nuttig en uiteindelijk ook zó rijk, dat ik het je van harte toewens. En dat ik er bij het schrijven ook voor mezelf om bid (en bid maar mee): “Heere, maak mij arm, leeg, zwak! En maak Christus alles voor mij.”

Wil jij bij dit Jakobsvolk van vers 19 horen? Wereldwijd is dát volk werkelijk gelukkig!

Loof God, want onze God te zingen
Is goed en ’t past ons Hem t’ omringen
Met psalmgezang. Hij zendt Zijn zegen
Vol liefde; en is ons genegen.
De HEERE bouwt uit welbehagen
Jeruzalem en wil het schragen.
Hen die uit Isrêl zijn verdreven,
Vergadert Hij. Hij schenkt hun leven.

Aan Jakob wil God openbaren
Zijn heilig Woord. Hij laat verklaren
Aan Israël Zijn wet en rechten,
Opdat zij leven als Zijn knechten
Zo deed Hij niet met and’re volken,
Waar men Gods Woord niet kwam vertolken.
Laat elk Gods welbehagen prijzen,
Hem om Zijn werken eer bewijzen!

Twee kernverzen zijn:

Looft de HEERE,
want voor onze God
te psalmzingen is goed,
omdat Hij liefelijk is.
De lof is betamelijk.

De HEERE heeft een welgevallen
aan hen de Hem vrezen,
die op Zijn goedertierenheid
hopen.