Spreuken 16:17 - de jeugdbijbel in de Bijbel
Auteur: ds. W. Pieters
"De baan der oprechten is van het kwaad af te wijken;
híj behoedt zijn ziel, die zijn weg bewaart.''
Spreuken 16 vers 17
De weg naar de hemel is wel smal / nauw, maar niet gevaarlijk. Dreigen daar dan geen gevaren? O jawel, satan is continu bezig om reizigers naar de hemel te bestoken. Maar de innerlijke neiging van het hart van zo'n pelgrim is om af te wijken van het kwaad, van alle zonden.
Ik heb niet geschreven, dat de nauwe weg naar het eeuwige leven niet moeilijk is, maar dat 'ie niet gevaarlijk is. Moeilijk is het best wel, wanneer je heel de dag achter het stuur van je `levensauto' zit in druk `verkeer van zondedienst' met honderd `gevaren van verleiding' per uur en dat, terwijl je steeds in rechte banen moet blijven. Maar hoe inspannend en vermoeiend het soms ook is, toch is het niet gevaarlijk om een Christen te zijn, om oprecht te zijn.
Gevaarlijk wordt het pas, wanneer je een innerlijke geneigdheid hebt om het kwade te zoeken. Gevaarlijk wordt het ook, wanneer je zo dwaas bent, dat je geen gevaren, geen kwaden / zonden ziet. Gevaarlijk is het bovenal, wanneer je niet constant steun en wijsheid, leiding en kracht van Boven zoekt. Maar gevaarlijk is het niet, wanneer je oprecht bent.
Afwijken van het kwaad is: met de vingers in de oren er geen woord meer over willen horen!
Afwijken van het kwaad is: met de handen voor de ogen er geen blik meer op willen slaan!
Wat doen wij?
Luisteren we nog even naar de verlokking?
Gluren we ook nog even naar de bekoring?
Ik weet uit eigen ervaring (bittere en pijnlijke ervaring), dat het altijd het beste is om niet één ogenblik toe te geven. Want als je er ook maar iets aan toegeeft, ben je `verkocht'. Het is trouwens eerlijker om te schrijven: dan heb je je verkocht. Dat doe je immers zelf?
De beste remedie tegen daadzonde is de doding van begeertezonde en voorkomen is ook in deze beter dan genezen ...
Er staan trouwens geen kleine dingen op het spel. Het gaat volgens het tweede deel van de tekst om je ziel. Wat is dat eigenlijk? Je `ik', je `persoon', jezelf, zoals je bent, als schepsel van God voor een eeuwigheid geschapen.
Je pink verliezen is al niet leuk, je hand verliezen is erg, je arm kwijtraken is vreselijk, maar je ziel verliezen, kwijtraken, verloren laten gaan ..., dat is echt het ergste van alles.
En nu weet ik wel, dat jij dit allang weet en dat je hier geen letter nieuws in leest. Maar toch ... denk eens na: waar ben je mee bezig? Zijn we toch ongemerkt of zelfs onverschillig bezig onze ziel prijs te geven, ons eeuwig geluk op het spel te zetten en onze zaligheid eraan te wagen, om maar ... een stukje ... genot(?) te hebben - zondegenot is immers leeg en laat je leeg.
Verder: wat is dat `je weg bewaren'? Het betekent: opletten, voorzichtig zijn. Wanneer ben je dat? Als je op vijandelijk terrein bent, vol landmijnen - dodelijke gevaren. Als je weet, dat er sluipschutters zijn, die echt geen waarschuwingsschot lossen, maar meteen raak schieten. Als je weet, dat je het straks niet meer kunt over doen, maar dat het nu de enige genadetijd is.
Ben jij niet oprecht? Is jouw baan / levensweg niet een gedurig afwijken van het kwaad? behoed jij je ziel niet? Weet je niet hoe je dit alles moet krijgen of leren?
Ik wijs jou op Jezus, dé Oprechte, Die Zijn weg zo inrichtte, dat Hij alle dagen van het kwade week (denk aan de verzoeking in de woestijn, Mattheüs 4 vers 1-11). Hij werd veelvuldig verzocht, maar gaf geen millimeter toe ... Daarin is Hij voor ons allen een Voorbeeld, maar veel meer: daardoor kan Hij ons bijstaan en zegenen in onze strijd om oprecht te zijn, om onze baan steeds weer van het kwade te doen wijken en om onze ziel te behoeden. Ja, Hij is voor jou in al jouw strijd en temidden van teleurstellingen en verliezen die je steeds moet incasseren, een volkomen Borg / Plaatsvervanger.
Dit laatste houdt in: nu kun je toch nog behouden worden, al klaagt je geweten je aan, dat je al de dagen van je leven tegen al Gods geboden hebt gezondigd en niet één daarvan hebt gehouden en nog steeds - helaas!, helaas! - tot alle boosheid geneigd bent. Hoe dan? Door het geloof in Hem, door je over te geven aan Hem!
