Psalm 69 en jij
Auteur: ds. W. Pieters
Rustig deze Psalm doorlezen is niet zo moeilijk, maar de angst en ellende van deze Psalm aan je lijf te ondervinden is niet zo gemakkelijk…
Opnieuw hebben we een Psalm voor ons waarin geleden wordt, waarin we merken hoe ellendig Gods volk in de dagen van het Oude Testament er vaak aan toe was. Het is niet vreemd dat Jezus heel wat keren inging op het lijden dat Zijn volgelingen te wachten stond. Alleen, Hij zei niet dat ze daarover moesten klagen, maar (Mattheüs 5 vers 10): “Zalig zijn zij die vervolgd worden om de gerechtigheid, want van hen is het Koninkrijk der hemelen.”
Volgens het Nieuwe Testament gaat het in deze Psalm over Gods Zoon in Zijn lijdensgang. Zelfs zijn sommige uitspraken van toepassing op Judas, die uit de kring van de discipelen wegviel.
Het is daarom goed om het Oude Testament te lezen bij het licht van het Nieuwe. Zo leggen de statenvertalers in hun kanttekeningen ook de verwensingen van (bijvoorbeeld) vers 29 uit als profetieën. Daar lezen we: “Laat hen uitgedelgd worden uit het boek des levens, en met de rechtvaardigen niet aangeschreven worden.” Hierin lezen we dus niet de taal van een wraakzuchtige Israëliet, maar de voorzegging van een profeet des Heeren, hoe Hij Zijn recht zal handhaven en Zijn vijanden zal straffen.
De toekomst ziet er uiteindelijk helder uit, al is nu nog heel niet merkbaar dat het ook echt zal gaan gebeuren. Maar de dichter is verzekerd van de trouw van zijn God en daarom kan hij eindigen met woorden als (vers 31): “Ik zal Gods Naam prijzen met gezang, en Hem met dankzegging grootmaken.” En hij weet (vers 33): “De zachtmoedigen, die dit gezien hebben, zullen zich verblijden. En u, die God zoekt, uw hart zal leven.”
Zo blijkt het geloof toch niet – en nooit! – te wanhopen aan God en Zijn genade, hoe donker de weg ook is.
Ten slotte een vers in de berijming van ds. C.J. Meeuse:
Verlos, o God, mij van de watervloed.
Mijn ziel verzinkt in vrees. Wil naar mij horen.
Ik zink in diepe modder, ‘k ga verloren.
Ik kan niet staan, ‘k verlies mijn hoop en moed.
De golven gaan nog hoger dan mijn hoofd.
Ik ben vermoeid van ’t schreiende versmachten.
Mijn keel is hees, mijn ogen zijn gedoofd,
Daar ik zo lang op U, mijn God, moet wachten.
Een kernvers is:
Verhooor mij, o HEERE,
want Uw
goedertierenheid is goed.
Zie mij aan naar de
grootheid van Uw
barmhartigheden
Meer over psalm 69
Psalm 69 zingen
Psalm 69 onberijmd
Samenzang psalm 69
Tekst en beeld psalm 69