Spreuken 19:18a - de jeugdbijbel in de Bijbel

Auteur: ds. W. Pieters

"Tuchtig uw zoon als er nog hoop is."

Spreuken 19:18a

Niet alleen geeft God in Zijn Woord voorschriften over de opvoeding, maar ook geeft Hij in de praktijk Zelf voorbeelden over de opvoeding. Het voorschrift, het bevel luidt: tuchtig uw zoon. Het voorbeeld, zoals Hij Zelf met mensenkinderen omgaat is: Hij tuchtigt Zijn kinderen.

Wat betekent 'tuchtigen'? In de eerste plaats 'onderwijzen', 'opvoeden' 'vermanen' en dan ook 'straffen'. Wat heeft dit bevel jullie te zeggen in je jonge jaren, terwijl je nog niet getrouwd bent en dus ook nog geen kinderen hebt om op te voeden, te tuchtigen, maar voor het grootste deel zelf nog in je ouderlijk huis onder de opvoedende macht van je vader en je moeder bent, -wat heeft dit bevel jullie te zeggen? Heel veel, op drie punten:

1 Wanneer je denkt aan verkering krijgen, of als je verkering hebt (misschien al verloofd bent) is één onderdeel van de voorbereidingstijd op het aanstaande huwelijk, dat je het samen hebt over de kinderen, die het God believe jullie te geven en dat je het dus samen ook hebt over de opvoeding die jullie samen aan die kinderen -als God die aan je geeft- moeten geven. En op weg naar de opvoeding van je toekomstige kinderen toe, is het goed om in de eerste plaats te weten (te bestuderen) wat God van ouders vraagt... Veel jongeren stappen in het 'huwelijksbootje' zonder ooit zich degelijk te hebben voorbereid vanuit de Heilige Schrift over de grote en gewichtige taak van de opvoeding. Bij veel echtparen wordt een kind geboren, terwijl de jonge vader nog nooit zich heeft verdiept in de Goddelijke voorschriften betreffende de opvoeding. Jullie moeten het vóór je trouwen grondig bestu-deren: wat wil God van ons, als we ooit zouden mogen trouwen en dan kinderen zouden mogen krijgen (of adopteren!)? En heel belangrijk is je nu al te oefenen in het goede voorbeeld te geven, want dat zal in de toekomstige opvoeding het allerbelangrijkste zijn en dat moet je nu al leren en nu al in praktijk brengen.

2 Nu je zelf nog onder het opvoedingsgezag van je ouders bent, is het best wel goed om te weten, hoe God wil, dat jouw vader, jouw moeder je opvoedt. Het is niet de vrijheid van een ouderpaar om zelf te beslissen, hoe zij jou onderwijzen, opvoe-den, vermanen en eventueel ook straffen. Dat mogen ouders zelf niet bepalen. Dat schrijft God voor. En het is tot je bestwil...! Geloof je dat? Misschien vind je het lang niet altijd fijn om gecorrigeerd te worden en ben je geneigd om je ouders een grote mond te geven en onbeschoft tegen hen te zijn of hen in stilte te verwensen (en wat is dàt erg!); maar bedenk dan: wanneer je vader, je moeder jou dingen eerlijk verbieden of bevelen en eventueel daarbij strenge/harde maatregelen gebruiken, dat ze dan in de weg van God zijn. Misschien ben jij in heel veel dingen best wel erg degelijk en godsdienstig, terwijl je toch uiteindelijk dit Goddelijke voorschrift van Spreuken 19 vers 18 veracht, omdat jij in de praktijk je toch niet echt onderwerpt aan de tuchtiging, bestraffing, correctie van je ouders. Kijk het eens na!

3 Als God het voorschrift geeft aan ouders om hun kinderen op te voeden op de manier van de tuchtiging; dan zal Hij Zelf het ook wel zo doen. De HEERE tuchtigt je, als Hij je liefheeft. De hand van God doet wel eens pijn, Hij leidt je dan op een weg van tegenspoed en verdrukking. Je zegt: 'Auw!'. Waarom doet God dit? Hij zegt het in de tekst: tuchtig uw zoon als er nog hoop is. Zo doet God ook. Als er geen hoop meer op is dat jij je zou laten gezeggen en zou laten corrigeren en als er geen hoop meer is op jouw behoud, dan tuchtigt God je ook niet meer. Conclusie: krijg jij de hand van God wel eens pijnlijk te voelen in je (ziele)leven, dan is dat een teken, dat de HEERE je nog niet heeft losgelaten en dat Hij je nog niet aan het eeuwig verderf heeft prijsgegeven.

Zo is een tekst, die op het eerste gezicht niet bestemd is voor ongetrouwde jongelui, toch veelzeggend in jullie groei naar de volwassenheid. De bedoeling is, dat je nu aanleert, wat je straks nodig hebt voor je nageslacht; dat je je nu onderwerpt aan de correcties van je ouders en er niet dwars tegenin gaat; en dat je vooral ook een bemoedigende les leert in de weg van druk en kruis.