Des HEEREN Lof, Islam
Auteur: ds. W. Pieters
Mohammed is ons allen bij name bekend. Hij is de grote stichter van de valse godsdienst, naar zijn naam genoemd: het mohammedanisme. Zijn aanhangers spreken liever over `islam', omdat met dit Arabische woord wordt uitgedrukt, dat zij zich toewijden aan hun god, Allah. Waarom behandel ik deze godsdienst? Omdat ze als secte uit de Christelijke kerk is voortgekomen, rond het jaar 600, en omdat ze al die eeuwen min of meer van grote en levensgevaarlijke invloed is geweest op de Christelijke kerk. De islam kan wel worden genoemd: Gods ontzaglijke oordeel over de verwereldlijkte kerk! De ware godsdienst is in die tijd bijna nergens meer te vinden. Alleen nog in eenvoudige gezinnen of kloosters. Bijna niet meer in de officiële kerk. Daardoor is de kerk ook zo zwak in de geestelijke worsteling met de nieuw opkomende valse godsdienst. Binnen enkele generaties veroveren de mohammedanen ontzaglijk grote stukken van het Christelijke Middellandsezee-gebied. Heel Noord-Afrika gaat voor het Christendom verloren. Noord-Afrika waar Augustinus bisschop was en waar in zijn dagen honderden of duizenden bloeiende gemeenten waren. Ook het Arabisch schiereiland, Syrië, Turkije, Egypte ─ landen waar de Christelijke kerk eeuwen gebloeid heeft, worden door de godsdienst van Mohammed veroverd en van het Christendom vinden we na korte tijd amper meer een spoor. Onvoorstelbaar. Als je hierover leest, kun je alleen maar intens verdrietig treuren en wenen! Wat is dit onvoorstelbaar erg! Hoe heeft dit kunnen gebeuren? De stichter, Mohammed, is opgevoed bij een verwaterd Christendom. Velen om hem heen hingen nog de oude heidense godsdiensten aan. Ook waren er heel wat Joden. Het mohammedanisme is nu een mengelmoes van deze drie godsdiensten. Officieel geloven de mohammedanen in dezelfde God als wij. Zij noemen hem Allah, omdat dat het Arabische woord voor `God' is. Maar in de praktijk, in diepste wezen, zijn de gedachten van Mohammed bedrog en is zijn leer vals. Hij heeft wel elementen uit de Bijbel, maar hij vermengt ze met zijn eigen fantasieën. Voorbeeld: ze geloven wel dat Jezus een profeet is, maar niet de Zaligmaker. Mohammed is diep onder de indruk van de grote oordeelsdag. Hij vreest er heel erg voor. Maar de meeste mensen leven zo oppervlakkig ... Daarom voelt hij zich geroepen om zijn volksgenoten te waarschuwen. Zo komt Mohammed eroe om te zeggen dat de engel Gabriël hem bezocht om een nieuwe godsdienst te stichten.
In het jaar 622 is het mohammedanisme officieel gesticht. Tien jaar later sterft Mohammed, maar het Arabische schiereiland is dan al bijna helemaal voor de nieuwe godsdienst gewonnen. De godsdienst van de islam mist wezenlijke elementen van de Bijbel. Daarom is ze bedrog. Het heilige boek heet `Koran' (uit te spreken als `Koráán). Het grootste gebrek van de Koran is dat ze geen verzoening door Christus verkondigt. Eigenlijk bestaat heel de godsdienst van de islamieten hierin: door inspanning en verdiensten zichzelf verlossen. Ook is de verhouding tussen Allah en zijn aanbidders die van heer ─ knecht, anders dan die tussen God en Zijn volk: Vader ─ kind. Een God van liefde is voor mohammedanen ondenkbaar. Heel de plicht van deze valse godsdienst is dan ook uiterlijk, slaafs, niet uit liefde. Gebeden worden opgezegd, niet uit het hart. Er is geen vertrouwelijk gesprek met Allah, zoals Gods kinderen kennen in hun gebedsleven met hun hemelse Vader. Bekend is ook de vastenmaand, de ramadan. Zeer streng wordt hieraan de hand gehouden. Menselijk gesproken kunnen we respect hebben voor de aanhangers van deze godsdienst, omdat ze het uitwendig vaak strikt en nauw nemen. Maar beoordelen we de inhoud van deze godsdienst, dan moeten we zeggen: wat een wereld van verschil met het ware Christendom, waar niets is van dat zwoegen en zuchten, dat strenge soldatenregime. Het mohammedanisme kent ook polygamie, dat is dat een man meer dan één vrouw mag hebben; in strijd met Gods paradijsbedoeling en met Jezus' onderwijs. Een vrouw telt bij de mohammedanen amper mee. Ze kan zonder enige reden door haar man worden verstoten. De islam kent de `heilige oorlog'. Dat houdt in: andere godsdiensten hebben geen bestaansrecht. Vooral jodendom en Christendom zijn in de loop van de tijden bloedig bevochten.
Quis non fleret? Wie zou niet wenen?
Toen de kerk van Jezus Christus van Hem afweek en meer en meer en verval raakte en haar Heere verloochende, zond Hij beproevingen en verdrukkingen om Zijn ontrouwe gemeente op te voeden. De zwaarste beproeving en verdrukking was eeuwenlang de valse godsdienst van de mohammedanen. Wat bedoel ik met `vals'? `Onwaar, leugenachtig'. Mohammed leerde dat hij door God gezonden was met een zwaard. Dat hield in: zijn volgelingen moesten niet gaan redeneren met tegenstanders, maar ze moesten die overwinnen door het zwaard en dwingen tot aanvaarding van de islam. De heilige oorlog opende voor de trouwe strijders de deuren van het paradijs. Daarom waren moslims ook zo fanatiek: door hun strijd kwamen ze in de hemel. De opvolgers van Mohammed stichtten een staat, groter dan het immense Romeinse Rijk, van India tot de Atlantische oceaan. In 662 werden Syrië, Egypte, Iran en Irak en heel het Arabische schiereiland veroverd. In 637 werd Jeruzalem ingenomen en op de plaats waar eens de tempel van Salomo en later die van Herodes had gestaan, werd een beroemde moskee gebouwd: de Omar moskee, genoemd naar de bouwer. Duizenden Christelijke kerken werden verwoest of gebruikt als moskee. [Dat gebeurt momenteel ook, in het verwereldlijkte West-Europa, in Nederland.] In 711 vielen de mohammedanen Spanje binnen. Toen was heel Noord-Afrika al door hen veroverd. Het Christendom was daar uitgeroeid! Ook Spanje werd mohammedaans. Tot 1250 duurde deze mohammedaanse overheersing. De Christenen vluchtten naar het noorden en bleven acht eeuwen lang strijden tegen deze overheersing. Al die eeuwen door werden Christenen gruwelijk vervolgd. Pas in 1492 werden de laatste mohammedanen uit Spanje verdreven. In 732 trokken de overmachtige mohammedaanse veroveraars over de Pyreneeën Frankrijk binnen. Als God het toen had toegelaten zou heel West-Europa door het mohammedanisme onder de voet zijn gelopen en onder die invloed zijn gekomen. Maar de Heere liet dit in Zijn genade niet toe. In Poitiers werden de mohammedaanse legers vernietigend verslagen door Karel Martel / Strijdhamer. Zonder deze overwinning zou ook Nederland, menselijk gesproken, nu al twaalf eeuwen mohammedaans zijn geweest. De slag bij Poitiers in 732 is één van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van West-Europa! Laat ons niet vergeten, maar ook deze weldaad van God gedenken. In de vijftiende eeuw probeerden de mohammedanen, nu in de personen van Turken, het Oosten van Europa te veroveren. Het Balkan-schiereiland [waar tegenwoordig Albanië, Roemenië, Bulgarije en Joegoslavië liggen] was al eeuwen lang onder hun macht, maar nu veroverden de Turkse legers ook Hongarije en begonnen ze op te dringen naar Wenen. Tegenwoordig schijnt de islam vredelievend, maar dat is pas van de laatste anderhalve eeuw. En het is de vraag, gezien wat in islamitische landen gebeurt, of ze wel werkelijk vredelievend is, of dat dit slechts het masker is wanneer de islam niet kan wat ze wil. Het gevaar is groot, ook in onze tijd. Meer en meer moskeeën verrijzen, met overheidssteun, in ons voormalig Christelijk Nederland. We hebben reden te over om te vrezen! Eén van de redenen dat het in de achtste eeuw fout was gegaan met de Christelijke kerk in Noord-Afrika, is dat de kerk uiteindelijk geen volkskerk was geworden. Daarmee bedoel ik: De kerk had niet het volksleven geheel onder het beslag weten te leggen van Gods Woord. Veel kerkleiders waren tevreden met de uiterlijke vorm, zonder het hart te raken. Het Christendom was bij de massa van het volk helaas niet meer dan een dun laagje vernis. Vervolgens was de kerk in Noord-Afrika verdeeld. Er waren partijschappen. Men streed onder elkaar. Dit maakte de kerk zwak, toen de invasie van de mohammedanen kwam. Ook was het erg voordelig voor de islam dat de volken van Noord-Afrika al eeuwen onderdrukt werden door de Romeinen en de Grieken. Het Christendom was volgens velen de godsdienst van de onderdrukkers. Verder hebben de mohammedanen vaak via economische sancties en financiële maatregelen Christenen afvallig gemaakt. Christenen moesten bijvoorbeeld extra veel belasting betalen, maar werden ze van Christen moslim, dan kregen ze levenslang vrijstelling van belasting. Op deze manier bleven alleen ware Christenen over. En dat waren er maar een handjevol ...