Hoe moet ik omgaan met bijbelkringen
Auteur: ds. W. Pieters
Het verschijnsel Bijbelkring is niet nieuw. Ook honderd jaar geleden waren er Bijbelkringen. Waarom? Omdat de kerk van Jezus Christus leeft van Gods Woord. Dit Woord van God is aan de kerk gegeven om te verkondigen. Dat gebeurt 's zondags in de ambtelijke prediking. Maar daar niet alleen. Ook in de gezinnen wordt het Woord van God onderzocht, gelezen en samen besproken (hoop ik). Maar ook dit is niet alles. Behalve ambtelijk-kerkelijk én persoonlijk, zijn er ook bijeenkomsten waarin Gods Woord wordt gelezen, onderzocht, besproken. Vanaf de tijd van de kerkhervorming al zijn er zulke kringen, waarin een predikant of ouderling een stukje van de Bijbel uitlegt; en waarin vooral de gemeenteleden aan het woord (mogen) komen. Later noemen we die bijeenkomsten gezelschappen. Meestal staan die onder leiding van een ouderling of een algemeen gerespecteerd (geoefend) kind van God. In de tijd van het Réveil, ontstaan er een soort Bijbellezingen, waarin begaafde personen hele Bijbelboeken uitleggen in wekelijkse bijeenkomsten. Een voorbeeld is de bekeerde Jood Isaäk da Costa: zijn Bijbellezingen worden ook in onze tijd nog herdrukt. De bedoeling van een Bijbelkring of Bijbellezing is: vermeedering van Bijbelkennis. Deze Bijbellezingen zijn vaak een soort doordeweekse kerkdienst. In plaats daarvan of ernaast ontstaan er ook in veel gemeenten Bijbelkringen. Een van de oorzaken van (kleine) groepen of Bijbelkringen is te vinden in de Tweede Wereldoorlog. In die laatste winter (1944-1945) is het kerkelijk leven noodgedwongen zeer beperkt. Daarom ontstaan - vooral in de steden - kleine buurtkringen, straatkringen of vriendenkringen; tot versterking van de gemeenschap en de onderlinge opbouw van geloof en kennis. Vaak komen deze kleine kringen bijeen in huiskamers. Eén van de positieve kanten van een Bijbelkring is dat de sfeer meestal intiemer is, minder massaal dan in de zondagse kerkdiensten; en dat de aanwezigen actiever betrokken zijn dan in de zondagse 'hoordiensten'. Hoe moet je er dus mee omgaan? Wanneer er in jouw gemeente een Bijbelkring is, geleid door de kerkenraad, of onder goedkeuring van de kerkenraad, dan is het goed om eraan deel te nemen. Hoe moet je eraan deelnemen? Wel, je begrijpt heel goed dat er geen zegen kan worden verwacht door lijfelijk aanwezig te zijn - al kan onze soevereine God ook dát zegenen -, maar in biddend je voorbereiden op een Bijbelkring. Zoals je ook op zaterdagavond en op zondagmorgen doet voor de kerkdiensten op de Dag des Heeren, nietwaar?! Bij een Bijbelkring is het meestal bekend waarover het de volgende keer zal gaan en daarom kun je dat goed voorbereiden. Doe dat maar. Je bouwt er kennis mee op. En kennis van Gods Woord is het middel om zalig te worden. Kenmerkend verschil tussen de kerk van Rome en de kerk van de Reformatie is dat de roomse kerk haar gelovigen dom houdt; terwijl de Reformatorische kerken er alles aan doen om hun gelovigen te onderwijzen. Bij de roomse kerk is het tot in onze generatie zo dat het lezen van de Bijbel niet wordt aangemoedigd, misschien soms nog steeds wordt afgeraden. Waarom? Omdat de roomse dwaalleer openbaar komt, wanneer de gemeenteleden de Bijbel gaan lezen ... De kerk der Reformatie is niet gegrond op overleveringen van mensen naast en tegen het Woord van God, maar alleen op het Woord van God. Daarom heeft de Reformatie altijd aangevuurd tot de studie van de Heilige Schriften. Wij weten dat des te beter gemeenteleden, en in het bijzonder jongeren, onderlegd zijn in de Schriften, des te minder dwaalleer kans heeft om in te breken in de gemeente. Daarom ook dit blad, 'De Catechisant'. Daarom ook catechisaties. Daarom catechismuspreken. En daarom ook Bijbellezingen en Bijbelkringen, of lidmatenkringen en mannenverenigingen of vrouwenbijbelstudiegroepen
Maar, denk je misschien, maakt kennis niet hoogmoedig? Dat schrijft de apostel Paulus toch in I Korinthiërs 8 vers 1:
"De kennis maakt opgeblazen, maar de liefde sticht."
Is het dan niet beter om minder kennis en meer liefde te hebben? Ik denk het wel ja, maar misschien is het nóg beter om veel kennis en nog meer liefde te hebben ...?! De statenvertaling leert ons in de kanttekening welke kennis hoogmoedig maakt: 'wanneer de kennis zonder liefde en rechte godvrezendheid is.' En direct daarna lezen we: 'de liefde maakt dat de kennis gebruikt wordt tot stichting van ons en onze naasten.' Zo is een Bijbelkring bedoeld. Misbruik is helaas mogelijk, maar geen reden om het goede gebruik op te heffen.
