Waar jij mee zit: de speelfilm
Auteur: ds. W. Pieters
'Wat vindt u van speelfilm?'
Toen de eerste Christengemeenten in het grote Romeinse Rijk ontstonden, liep men vanzelf tegen de vraag aan: wat moeten we met toneeluitvoeringen (de speelfilms van die tijd)? In het Romeinse Rijk was men er namelijk verzot op. En werd ook veel gebruik van gemaakt, onder andere tot onderwijs / opvoeding. Eenparig nu zeiden alle Christenen in die eerste eeuwen er 100% en hartgrondig `nee!' tegen.
Nu zeggen sommigen: `Maar dat was omdat die toneeluitvoeringen zo zedeloos waren. Als er maar Christelijke toneelspelen waren en nu er Christelijke speelfilms zijn, is het heel anders.' Dit is echter een verkeerde tegenwerping, want opmerkelijk is dat Christenen het toneelspel toentertijd niet `gekerstend' hebben, dat is: niet in gebruik hebben genomen ten behoeve van het Christendom! En ook niet van alle heidense elementen hebben omgevormd tot een `Christelijk' en aanvaardbaar toneel. Dit afwijzende standpunt is ook in de lijn van de Bijbel zelf. We lezen namelijk nergens dat Gods kinderen of knechten van dit middel gebruik maakten om mensen te onderwijzen of te vermaken. Dus het werd niet gebruikt als middel tot ontspanning en evenmin tot bekering of opvoeding. En ik zou denken dat het niet onbelangrijk is dat de Bijbel ons - door het zwijgen hierover - duidelijk maakt dat God het Zijn verbondsvolk nooit heeft voorgeschreven en zelfs niet heeft toegestaan te gebruiken!! Terwijl het toch bij de omringende heidenvolken bekend was ...
Daarom is de veilige weg: je er zo ver mogelijk vandaan houden! Helaas schijnt het in onze tijd te gebeuren dat ook Christelijke en zelfs reformatorische scholen er geen kwaad in zien om speelfilms te tonen (of ik moet me vergissen?). Als het helaas zo zou zijn, zijn ze daarmee op een heilloos pad! De grens is overschreden en de deur wordt opengezet voor alles wat schadelijk is voor jullie zielen! En wij zijn niet vertrouwd om `los te lopen', geloven jullie dat?