Hoe moet ik omgaan met evangelisatie?

Auteur: ds. W. Pieters

Wat is evangelisatie?

Met ‘evangelisatie’ bedoelen we het werk van de kerk om buitenkerkelijken te bereiken met het Evangelie. Nederland is nooit een christelijk land geweest, zó dat er geen ongelovigen en onchristelijke mensen meer woonden, maar de laatste tweehonderd jaar is dat wel méér geworden. De ontkerkelijking (ook wel secularisatie of verwereldlijking genoemd) neemt hand over hand toe. Hoe ga je daar mee om? Hebben wij er boodschap aan of onze buren en plaatsgenoten bij het Woord van God leven of niet? Hebben wij een bewogen hart met anderen, op school of op het werk, die God niet kennen en de Bijbel niet lezen?

Bewogenheid met de naaste

Evangelisatie staat of valt met het wel of niet bewogen zijn met onze naasten. Deze bewogenheid hangt weer heel nauw samen met onze persoonlijke kennis en ervaring van Gods toorn en van Zijn genade. Heb je nooit ervaren hoe ernstig God onze zonden neemt, dan is het niet vreemd dat je je naaste gewoon in zijn zonden kunt laten voortleven. Heb jij ook niets ervaren van de liefde van God, dan is het heel begrijpelijk dat je je naaste daar niet voor zoekt te winnen. MAAR… Heb jij wél ervaren dat zonde en straf ernstige dingen zijn en heb jij wel je mogen verwonderen over de liefde van God, dan ga je anders met je medemens om, omdat je ze dan ziet als mensen met een ziel voor de eeuwigheid en omdat je het ze dan o zo graag gunt dat ook zij de zaligmakende genade van God zullen kennen.

Hoe kun je evangeliseren?

Hoe ga je nu aan het werk? Uit onderzoeken is gebleken – en de hele kerkgeschiedenis bewijst het ook – dat ‘mond op mond reclame’ de beste methode is. Niet een folder, niet een boekje, maar het persoonlijke getuigenis. En als het gaat over persoonlijk getuigenis, dan is daarbij de daad zeker zo belangrijk als het woord. Getuigen doe je met woorden, maar van meer invloed (impact, zeggen ze wel) is het levensgedrag, onze houding. Komen jouw woorden en daden niet overeen? Dan breek je met één verkeerde daad meer af dan je met honderd of duizend of honderdduizend goede woorden hebt opgebouwd. Wanneer je je afvraagt, hoe je met evangelisatiewerk om moet en kunt gaan, moet je in de eerste plaats in de spiegel kijken: adem jij geestelijk de reuk van Christus uit? Lijk jij op Hem? Kunnen onkerkelijke buren op jullie gezinnetje jaloers worden? En dan niet omdat jullie zo’n mooie buitenkant hebben, zo’n prachtige schijn; maar omdat je iets hebt van godzaligheid!

Waarschuwen

Verder heeft evangelisatiewerk ook te maken met woorden, ja. Eerlijk getuigen hoe gevaarlijk de toestand van onze naasten is. Waarschuwen dus. Dat valt niet mee. Want niemand zit op zo’n boodschap te wachten. Getuigen ook van Wie God is, onze Schepper. Hij heeft recht op ons en laat Zijn recht ook gelden. Hij doet er geen afstand van. Hij eist ons op, ons geld, onze tijd en alles wat van ons is. Niet alleen bij ons, maar ook bij onze naasten. En we willen ze dat laten weten, opdat zij niet onze Schepper onteren. Getuigen ook van het grote geluk van Gods kinderen, en het blijde van Zijn dienst. In dit verband wil ik het woord ‘jaloers’ gebruiken.

Verlangen naar God?

We weten vanuit Gods Woord en uit de praktijk van het leven, dat een natuurlijk mens nooit jaloers wordt op de dienst van God. We worden ontvangen en geboren als vijanden van God, die dus geen zin hebben en ook nooit zullen krijgen om God te zoeken en met Hem te leven. Toch betekent dit niet dat we niet mogen en moeten proberen mensen jaloers te maken op het geluk van Gods volk. Waarom? Omdat de Schrift zegt dat alle mensen naar Gods beeld geschapen zijn en dus iets hebben dat onverwoestbaar op God is aangelegd, ja: naar Hem verlangt. Haggaï omschrijft de komende Verlosser met de Naam ‘De Wens van alle heidenen’. Dit betekent niet dat een heiden naar Gods genade verlangt, of dat een dode en Gode vijandige zondaar behoefte heeft aan verzoening. Maar het betekent wel dat ieder mens leegte ervaart in zijn innerlijk, zolang hij niet met God verzoend is. Dat is het aanknopingspunt of het aanspreekpunt bij evangelisatie en zending: u mist iets, u mist Iemand, u mist God. En als ze dat ontkennen, kun je de vraag eraan koppelen: hebt u dan een relatie met Hem? Vertrouwelijke en vertrouwensvolle omgang met Hem?

Vruchten van evangelisatie

Evangelisatievrucht is niet uit ons. Wat de Heere in Hosea 14 vers 8 zegt:

uw vrucht is uit Mij gevonden

dat geldt ook van alle ambtelijke vrucht, en de vrucht van opvoeding, en de vrucht van getuigenis en dienst. Daarom is vóór én ná elk stukje evangelisatiewerk gebed onmisbaar. Gebed voor je buren, kennissen, collega’s, klasgenoten. Zij kennen de Heere niet en het lukt jou niet om Hem aan hen bekend te maken. Het is Zijn gave. Hij kan in het bewustzijn van die mensen, en van ons(!), inkomen en zo werken dat we niet meer zonder Hem kunnen. Denk aan de eerste ontmoeting tussen Abram en God. Stefanus zegt daarover:

De God der heerlijkheid verscheen aan onze vader Abraham…

Dat hebben wij en onze medelanders nodig. “Schenk het Heere!”