Hoe moet ik omgaan met geduld
Auteur: ds. W. Pieters
Wat geduld is, hoef ik niet uit te leggen. Het Grote Van Dale woordenboek schrijft:
1. het met kalmte verduren van rampen, leed, ziekte, pijn, smaad, hoon, enz.
2. kalme en bedaarde volharding in het verduren van allerlei verdrietige zaken, in het bijzonder in het wachten op iets of in het volbrengen van een langdurige en min of meer onaangename taak.
In onze Bijbel komt het woord ‘geduld’ / ‘geduldig’ twee keer voor:
1. In Romeinen 12 vers 12: “Verblijd u in de hoop. Wees geduldig in de verdrukking. Volhard in het gebed.”
2. In Openbaring 2 vers 3: “U hebt verdragen, en hebt geduld; en u hebt om Mijn Naam gearbeid, en bent niet moe geworden.”
Hoe moeten wij met dit onderwerp omgaan? Wij lopen het gevaar dat we geen tijd hebben om geduldig te zijn. We worden gemakkelijk in beslag genomen door van alles en nog wat, en we nemen niet de rust om geduldig met dingen om te gaan; nog belangrijker: om met mensen om te gaan, en vooral: om met Gods Woord om te gaan. Hoe leer je geduld? Of kun je dat niet leren? Is het iets van: ‘je hebt het of je hebt het niet’? Er zijn geduldige mensen (of: mensen met een geduldig karakter) en je hebt ongeduldige mensen. In het eerste geval heb je geluk gehad en in het laatste geval pech. Daar verander je niets aan… Nee, zo is het niet. Al is het waar dat er meer geduldige en minder geduldige mensen / karakters zijn, toch kun je er best wat aan doen, en moet je als christen er ook wat aan doen. Geduldig zijn is én een Bijbelse opdracht én het is een Goddelijk geschenk.
Al staat het woord ‘geduld’ niet zo vaak in de Bijbel, het woord ‘lijdzaamheid’ (dat hetzelfde betekent) staat er 25 keer. Het Griekse woord (hupomónè) wordt omschreven met: standvastigheid, volharding. En het woordenboek schrijft erbij: ‘In het N.T. het kenmerk van iemand die niet van zijn voornemen afwijkt, en standvastig blijft in zijn geloof en vroomheid, zelfs in de grootste beproeving en lijden.’ Verder komen we het woord ‘lankmoedigheid’ nog 39 keer tegen. Het Griekse woord (makrothumia) betekent ook iets als: geduld, volharding, doorzetting.
In I Timotheüs 6 vers 11 spoort Paulus Timotheüs aan: “O mens Gods, jaag naar gerechtigheid, godzaligheid, geloof, liefde, lijdzaamheid, zachtmoedigheid.”
In Galaten 5 vers 22 lezen we: “De vrucht van de Geest is … lankmoedigheid…”
Dus enerzijds de aansporing, anderzijds de gave. Als je christen bent, wil je niet anders dan geduldig zijn, in moeite en pijn, ook in het wachten op Gods beloofde genade en ook in het omgaan met mensen die zich niet altijd zo verstandig of aardig gedragen.
Wat lezen we in de Bijbel nog meer over geduld? Dat God geduldig / lankmoedig is:
- In Exodus 34 vers 6 maakt God Zichzelf bekend als: “… barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid.”
- In Romeinen 2 vers 4 vraagt de apostel: “Veracht u de rijkdom van Zijn goedertierenheid, en verdraagzaamheid, en lankmoedigheid, en weet u niet dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt?”
- Verder zingen we in de kerk Psalm 86 vers 8:
Maar Gij, HEER’, Gij zijt lankmoedig,
Zeer barmhartig, overvloedig
In genâ, Die ons behoedt,
Groot van waarheid, eind’loos goed.
Of:
De HEER’ is goed en vriend’lijk en weldadig,
Barmhartig, mild, lankmoedig en genadig;
Hij doet Zijn gunst aan allen klaar bemerken;
Zijn goedheid is verspreid op al Zijn werken.
Daar moeten wij geen misbruik van maken, zo van: ik kan bekering nog wel even uitstellen, God heeft vast nog wel even geduld met mij… Maar we mogen en moeten er nú een goed gebruik van maken: het geduld van God bewijst dat Hij ons verderf niet op het oog heeft, en dus is er alle reden om God niet te wantrouwen, maar Hem volledig te vertrouwen en je zaligheid aan Hem toe te vertrouwen. Verder: neem er de tijd voor om ook zelf elke dag geduldig te zijn…