Hoe moet ik omgaan met flirten
Auteur: ds. W. Pieters
Het woord ken je misschien niet. Des te beter. Misschien ken je het woord wel, maar wil je er niets mee te maken hebben. Heel goed. Dit is dan ook meteen het antwoord op de vraag, hoe je ermee om moet gaan. Flirten is namelijk op het seksuele vlak, of daar heel dicht bij…, contact zoeken met een ander: jongens flirten met meisjes en meisjes flirten met jongens. Ze zoeken contact met elkaar, maar niet met de bedoeling om serieus een relatie aan te gaan, vriendschap of verkering, maar meer om een bepaalde opwinding, een aangenaam gevoel van spanning en uitdaging op te wekken en te ervaren. Dit gebeurt dan door allerlei lichaamstaal, onder andere door enigszins uitdagende kleding en door uitdagend gedrag. Het is niet serieus bedoeld, en daarom zijn er heel wat mensen die er geen kwaad in zien. Maar het prikkelt wel, en zou dat Gods bedoeling zijn? Als je beseft dat God ons heeft geschapen om Hem te dienen, ook met ons lichaam… Als je beseft dat God ons heeft geschapen om nuttig te zijn, ook met ons lichaam…, en dat Hij ons op déze manier wil laten genieten, en ons op déze manier alleen blijde mensen maakt…, dan zul je er niet veel moeite mee hebben om in te zien dat flirten hier niet bij hoort.
De maatschappij is de laatste halve eeuw steeds meer seksueel gericht, steeds meer wordt er bloot gegeven, en steeds meer prikkels komen er op dit terrein tot ons. Meisjes ervaren deze uitdagende prikkels anders dan jongens, maar ze weten heel goed dat ze een zekere uitstraling hebben en dat willen ze ook. Ze willen bij jongens wat wakker maken, wat opwekken. En dat lukt best wel gauw. Kleding, oogopslag, lichaamstaal, het doet allemaal mee om de aandacht van jongens op je te richten. En dan met de bedoeling dat er uiteindelijk geen ander resultaat is dan de sensuele of seksuele prikkeling. Flirten is onvolwassen gedrag:
je zoekt iets wat je niet wilt vinden!
Wat wil je dan niet vinden? Liefde, geborgenheid, nabijheid, vertrouwelijkheid. Je zoekt het een beetje, maar je bent bang om je helemaal open te stellen en daarom houd je die ander op een afstand. Heb jij een vaste relatie, heb jij verkering, of ben je zelfs verloofd, dan is flirten hetzelfde als ontrouw zijn. Dan verschilt het in diepste wezen niet van vreemdgaan, overspel of hoererij. Het is op geen enkele manier op de Bijbel terug te voeren. En dat weet iedereen. Wat denk je: hoeveel flirtende jongeren hebben voor de tijd aan God om een zegen gevraagd? Wie heeft bij deze bezigheid een zegen nodig en wie durft Gods toestemming te vragen? Onthoud voor ééns en voor altijd: iets waar jij geen zegen over durft te vragen, is niet goed, kan voor de Heere niet bestaan. We moeten geen lusten en geen verwachtingen opwekken. Wanneer jij serieus contact wilt met een meisje, en zij flirt alleen maar, dan neemt zij jou niet serieus en stelt ze je teleur. Zo’n meisje kun je trouwens beter niet hebben.
Eigenlijk zit achter de vraag naar het flirten de vraag: hoe ga ik om met mijn leeftijdgenoten? Als je op een prettige en joviale manier met ze wilt omgaan, gewoon leuk, vriendschappelijk, hoef je niet te flirten en wil je ook niet flirten. Als jij wel flirt, neem jij niet alleen die jongen of dat meisje niet serieus, maar ben je ook bezig om jezelf voor de gek te houden. Je bent immers bezig met een erotische krachtmeting! Wil je spelen met het verlangen dat jou zelf kan overheersen, dan misleid je behalve die ander ook jezelf en je prikkelt niet alleen die ander (meestal op een zondige manier – waar nog al eens erotische gedachten door ontstaan met alles wat daar bij komt, zoals zelfbevrediging), maar ook jezelf. Je kunt eraan verslaafd worden! Dan zorg je er zelf voor dat je niet volwassen wordt, en stimuleer je je egoïsme. Je bent niet aan liefde toe… Ten diepste hunker je naar liefde en geborgenheid, aanvaarding, maar je durft jezelf niet te geven in een vertrouwensband. Daarbij: je offert misschien een ander op aan jouw ‘spel’. Daar komt bij: ‘onschuldig’ (?) flirten kan zonder dat je het wilt (wil je het écht niet??), verder gaan – het is immers een hellend vlak. Als die ander er op in gaat, en je bent zonder God begonnen aan deze dingen (en met God begin je er niet aan…), dan heb jij het niet in de hand, als de vonk overspringt en er ‘brand’ ontstaat. En wie zal dan die onheilige brand blussen?
Een uur van onbedachtzaamheid
kan maken dat men weken schreit.
Nog een ding: je kunt ook flirten met zonde; dus niet letterlijk, maar figuurlijk. Dan wil je de zonde (welke ook maar) niet doen, maar je wilt er wel van genieten. Je koestert een boezemzonde, je weet dat het verkeerd is om er aan toe te geven, maar je speelt met de zondige gevoelens, de opwinding, het genot… NIET DOEN. Flirten is spelen is zonde; flirten met de zonde is spelen met het vuur van de hel. Is dat niet dwaas? Ik heb het zelf ook zo vaak gedaan, maar je komt er nooit zonder schade vandaan. Houd je ver van alle verleiding en je zult vrede in je ziel ervaren.
