Waar jij mee zit: gospelmuziek
Auteur: ds. W. Pieters
'Wat is het gevaar van gospelmuziek?'
Muziek is niet neutraal. Het heeft invloed op ons; een goede of een verkeerde invloed. Gospelmuziek verbindt twee dingen: popmuziek en Evangelie. ('Gospel' betekent 'Evangelie'.) De popmuziek-stijl die voor gospelmuziek wordt gebruikt, is over het algemeen 'light'. Hoewel de grens ook in deze opschuift. Dat herinner jij je misschien nog uit de discussie die ds. R. van Kooten heeft aangezwengeld over de muziek op de EO-jongerendag een paar jaar geleden.
Vraag je af:
- kun je de boodschap begrijpen die door middel van gospelmuziek wordt gegeven?
- Beantwoordt deze boodschap aan de norm van Gods Woord?
- Wat doet de muziek je? Hoe worden liederen begeleid en welke gevoelens roept dit bij je op? De meeste stijlen zijn niet te combineren met de Bijbelse boodschap.
Rekening houdend met deze drie vragen, zal er - als je eerlijk bent - heel wat afvallen in de bestaande gospelmuziek.
In zijn boekje 'Religie en popmuziek' schrijft ook ds. J. van Amstel een hoofdstuk over gospelmuziek. Kort samengevat komt zijn mening hierop neer: zowel de muzieksoorten (popmuziek), als de teksten (Engelstalig en niet het volle Evangelie, maar een versmald Evangelie), als de bedoeling (entertainment / vermaak in plaats van onderwijs), zijn redenen om voor gospelmuziek beducht te zijn.
Daar komt nog wat bij: is het wel Bijbels om muziek te gebruiken bij het vertolken en het verbreiden van het Evangelie? Waar lezen we in het Nieuwe Testament over muziekbegeleiding bij prediking enzovoorts? God heeft Zijn zegen beloofd aan de verkóndiging of prédiking van het Evangelie; ook aan het (persoonlijk) getuígen en aan het vertéllen van het grote en blijde heil in Jezus Christus. Maar nergens lezen we dat apostelen of andere Christenen met behulp van muziek (gospel- of andere muziek maakt niet uit) de mensen probeerden te brengen tot Christus of ze op deze manier nader onderwezen. Het Evangelie / Gospel is niet bedoeld als ontspanning of vermaak, maar tot záligheid. Ik ben er zéér beducht voor om op deze manier het Evangelie te brengen.
'Wat is er verkeerd aan Gospelmuziek en Gospelsongs? Ik lees graag De Catechisant, maar ik begrijp niet wat u op Gospelmuziek tegen hebt. Sinds de Heere Zich aan mij heeft geopenbaard en ik Hem heb liefgekregen, zing ik naast de Psalmen ontzettend graag die liederen.'
Gospelmuziek en -liederen zijn afkomstig van de negerplantages uit Amerika, waar slaven in erbarmelijke omstandigheden hun weemoedige liederen zongen ─op hun manier, met hun muziek. En christen-slaven zongen zo hun Bijbelliederen. Deze muziek en zang is niet principieel verkeerd. Maar wat daarna in de loop van een eeuw is doorgegaan voor Gospelmuziek en -songs is wat vorm betreft zo verwereldlijkt en wat inhoud betreft zo verwaterd, dat wij als Bijbel-getrouwe christenen ons daar verre van hebben te houden. Natuurlijk zullen er ook op dit terrein uitzonderingen zijn aan te wijzen en natuurlijk heeft het ook wel wat te maken met persoonlijke smaak en keuze; maar in grote lijnen moeten we toch zeggen: remonstrantse liederen en wereldse muziek tezamen zijn de gospelmuziek van tegenwoordig.
Dat iemand de Heere leerde liefhebben en dit gevaar niet onderkent, is niet zo vreemd, want ook na ontvangen genade blijft ons hart dwaalziek en zijn we bekrompen in ons inzicht. Maar door ernstig onderwijs vanuit de Schrift gaan we toch een beter zicht op deze dingen krijgen en gaan we er ook meer afstand van nemen.
Ik zeg niet, dat er geen mooie liederen bij zijn. Ik zeg niet, dat er geen mooie muziek bij is. Maar ik weet wel uit de liederen en de muziek die ik heb gehoord, dat de gevaren vele malen groter zijn dan de voordelen!
Wat is er remonstrants aan de liederen?
Bijna nooit hoor je een klacht over onze onmacht, onwaardigheid en onwil.
Steeds `kiest men voor Jezus' en `stelt men zijn hart open voor God'.
Nooit gaat het over een teer leven in afhankelijkheid, maar steeds over een actief zijn in het Koninkrijk Gods.
Daarom: des te meer ik ervan weet uit eigen ondervinding en door studie, des te duidelijker ik er tegen ben. Waarbij ik het weinige goede wel wil erkennen en waarderen.
